Некои луѓе, читајќи ги текстовите на Старецот Софрониј, го поимаат како еден голем теолог, каков што и навистина беше. Но, истовремено мислат дека беше недостапен и недостижен за луѓето. Сепак, нештата се сосема поинакви. Кога човек го среќаваше, гледаше еден аскет со обединетост на неговото битие, со едноставност и чистота на животот, општо, можеше да види еден вистински, автентичен човек, ослободен од секаков вид страсти, несигурност и сервилност.
Старец Софрониј имаше многу искуства во својот живот, и човечки, и божествени. Немаше расположение да пишува околу овие теми, но тоа го направи кога имаше потреба и постоеше неопходност.
Кога ја проучував книгата на Старецот Софрониј за преподобниот Силуан, во нејзиното прво издание, во мене се разви желба да го запознаам лично. Во тоа време живееше во Англија, во светата Обител на чесниот Претеча во Есекс; и, почувствував желба да го посетам. Тогаш беше на возраст од осумдесет години, но беше во цутот, силен и покрај болестите што го измачуваа. Ги примаше сите луѓе, разговараше со нив, исповедаше, се разбира не многумина, служеше Литургија секоја недела, многупати и во сабота, ги пишуваше своите последни книги, јадеше со нас во трпезаријата на манастирот, им одржуваше синаксис на монасите, одвреме-навреме патуваше за да посети други заедници, коишто го покануваа, посетуваше и свои блиски луѓе во нивните домови, во околните градови и т.н. Беше еден жив човек и насекаде ширеше оптимизам.
Во тоа време кога ми се разви желбата да го посетам Старецот, беше едно тешко време заради многу различни причини, коишто ќе ги наведам подолу. Како и да е, отидов во Англија за да го сретнам за првпат во 1976 год., пред 31 година. Останав во манастирот околу еден ипол месец, та во продолжение, речиси секое лето и во текот на многу години го посетував манастирот и имав духовно заедничарење со вечнопамјатниот велик Старец.
Ќе опишам накратко, неколку сцени коишто повремено ги живеев, а ги живееја и оние што го посетуваа манастирот за да го сретнат Старецот.
Continue reading “Старецот Софрониј во неговото секојдневие”